Kazus prawny może obejmować najróżniejsze zdarzenia z życia społecznego, a dokładniej problemy, które trzeba rozstrzygnąć zgodnie z określonymi przez prawo regułami. Jeśli prawne skutki, czyli konsekwencje danego zdarzenia staną się przedmiotem kontrowersji, to wówczas mówi się o kazusie. Do czego używa się kazusów prawnych? Jak go rozwiązać?
Co to jest kazus? Jak się zająć powstałym problemem?
Kazus to przypadek prawny będący przedmiotem rozstrzygnięcia sądu czy też postępowania administracyjnego. Rozwiązaniem kontrowersyjnego zagadnienia czy problemu prawnego zajmuje się powołany do tego organ. Pod uwagę należy wziąć wówczas całokształt okoliczności.
Pierwszym krokiem, jeśli chodzi o rozwiązywanie kazusów, jest ustalenie wszystkich dostępnych faktów, które są istotne z punktu widzenia oceny prawnej. Należy więc zwrócić uwagę na przebieg zdarzenia, status prawny uczestników oraz ich cele i motywy działania. Trzeba również zapoznać się ze skutkami fizycznymi. Wszystko to jest konieczne do prawidłowego rozwiązania każdego kazusu.
Prawo
Zrozumienie stanu faktycznego jest kluczem, a więc osoba chcąca rozwiązać kazus, powinna dokładnie zapoznać się z każdym zdaniem zawartym w treści. Dzięki zrozumieniu treści możliwe jest naszkicowanie sytuacji, w której znaleźli się uczestnicy zdarzenia oraz relacji ich łączących. Niezwykle pomocne jest sporządzenie szkicu chronologicznego. Po ustaleniu okoliczności możliwe staje się przystąpienie do oceny prawnych konsekwencji. To z kolei pozwala na udzielenie porady czy ocenę sytuacji prawnej, a na następnie ustalenie dalszych kroków odnośnie tego, kto, od kogo i czego może zażądać oraz na jakiej podstawie może to zrobić.
Jak wygląda schemat rozwiązywania kazusu?
1. Pierwszym krokiem jest wybranie osoby, której odpowiedzialność zostanie poddana ocenie.
2. Następnie należy opisać oceniane zachowanie.
3. Kolejnym korkiem jest realizacja każdego aspektu przestępstwa.
4. Po ustaleniu czynu należy wskazać na czym on polega.
5. Konieczne jest przeprowadzenie wstępnej kwalifikacji.
6. Kolejnym korkiem jest wypisanie znamion, które wymagają udowodnienia.
7. Dalej należy udowodnić znamiona przedmiotowe.
8. Następnie trzeba udowodnić realizację znamion strony podmiotowej.